Pomjeranje časovnika se koristi kako bi se što bolje iskoristilo dnevno svjetlo tokom zimskog perioda. Ne postoji jedinstven planetarni sistem za pomjeranje vremena, a pitanje je regulisano zakonom u većini evropskih zemalja. Posljednjeg vikenda u mjesecu oktobru pomjeramo časovnike unazad i tako se, svake godine, vraćamo na zimsko, prirodno računanje vremena. Svakog posljednjeg vikenda u martu pomjeramo sat u suprotnom smjeru i koristimo takozvano ljetne vrijeme.
Zašto ih uopšte i pomjeramo?
Sistem pomjeranja časovnika, koristi se kako bi se što bolje iskoristilo dnevno svjetlo. Cijela ideja zasniva se na okolnosti da u Januaru sunce izlazi oko 8 časova, a zalazi oko 16 časova, dok u Julu, kad je dan znatno duži, izlazi prije 5 časova, a zalazi poslije 21 časova. Budući da ljudi svoje dnevne aktivnosti započinju u isto vrijeme tokom cijele godine, obično oko 7 časova, sredinom ljeta se tako „gubi” skoro dva sata dnevnog svjetla.
Ni danas ne postoji jedinstven, planetarni sistem prelaska na dogovoreno vrijeme i države to obično rješavaju lokalno – uglavnom se tokom izabranog vikenda časovnici pomjeraju za jedan sat, ali je u nekim zemljama taj pomjeraj samo pola sata.
U Evropi, bez Islanda i Rusije, postoji takozvano evropsko ljetne računanje vremena, koje se ukazno koristi i kod nas. Sistem se koristi tek oko sto godina, od 1916. godine, ali izazvao je žestoke polemike u nekim zemljama, kao što su Rusija i Sjedinjene Države, koje su često mijenjale sistem koji koriste.
Zbog pomjeranja sata popodneva imaju više dnevnog svjetla nego prijepodneva, ljudi svoje aktivnosti obavljaju po danu pun sat duže, zbog čega su uglavnom i srećniji. No, to nije jedini razlog. Neke analize u SAD pokazuju da se pomjeranjem časovnika štedi između 500 miliona i milijardu dolara godišnje. Uz više dnevnog svijetla, trgovački lanci i ugostitelji ostvaruju bolji promet, dok istovremeno raste broj sportskih aktivnosti i turističke organizacije bilježe dodatan prihod. Zanimljivo je i da se broj saobraćajnih nesreća smanjuje za oko jedan odsto, što se objašnjava dužim periodom bolje vidljivosti. Uz to, manje energije se troši na osvjetljenje i grijanje, čime se tokom dužeg perioda, postižu energetske uštede između 0,5 i 1 odsto.
