Današnji oblik i namenu viljuška je dobila u kasnijem ljudskom razvoju. U početku su se koristile dugačke dvozube viljuške, napravljene od tvrdog drveta, kosti ili gvožđa. Njihova osnovna namena bila je pridržavanje mesa pri pečenju.
Iako postoje primerci četvorozubih i petozubih viljušaka od pre 16. veka, četvorozube viljuške su postale popularne tek krajem 18. vijeka.
Iako su viljuške bile poznate i česte na stolovima u Italiji tokom 11. vijeka i sporadično korišćene u Francuskoj tokom 14. vijeka (ne zaboravimo da su svi Francuzi sve do 17. vijeka jeli prstima), a u Englesku su stigle 1611. godine, tek od 18. vijeka viljuška je prihvaćena kao neophodan pribor za jelo u kućama obrazovanih ljudi.
U današnje vreme ovaj pribor za jelo je inspiracija i izazov za dizajnere širom sveta, koji se takmiče u pokušaju da naprave što maštovitiju viljušku.
Izvor:Mondo